Plan zagospodarowania przestrzennego

Szczegóły

Kategoria: Porady Prawne

Opublikowano: wtorek, 25, marzec 2014 21:47

Jarosław Dolny

Odsłony: 6445

Prowadzenie polityki przestrzennej należy do zadań własnych gminy. Uzasadnieniem takiej kompetencji jest m.in. stworzenie harmonijnego ukształtowania przestrzeni. Proszę sobie wyobrazić, gdyby na przykład na osiedlu, w którym występują same wieżowce, postawiono budynek gospodarczy. Taka sytuacja niewątpliwie nie tworzyłaby harmonijnego układu. Dlatego właśnie wyposażono gminę w prawo decydowania o sposobie korzystania z nieruchomości.

Dokumentami w zakresie polityki przestrzennej gminy są:

1) studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego, oraz

2) miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego.

Pierwszy z tych dokumentów ma charakter bardziej ogólny. Studium w odróżnieniu od planu nie jest aktem prawa miejscowego, a więc nie nakłada na obywateli obowiązków i nie przyznaje im praw. Jednakże ustalenia studium są wiążące, dla organów gminy, przy sporządzaniu planów zagospodarowania przestrzennego.Obydwa dokumenty powstają w drodze uchwały rady gminy, przy zachowaniu ściśle określonych procedur, przewidzianych w przepisach ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Przy tworzeniu tych aktów wymagane jest zasięgnięcie stanowisk wielu różnych organów.

Z uwagi na fakt, iż plan zagospodarowania przestrzennego określa przeznaczenie nieruchomości, stanowi on swoiste ograniczenie „świętego prawa własności”. Właściciel nie może budować na działce co mu się podoba, tylko takie budynki, jakie dopuszcza plan. Jeżeli działka ma przeznaczenie tylko rolne, bez możliwości zabudowy, to nie powinien powstać na niej np. budynek usługowy.

Wobec powyższego, przewidziano dla właściciela różne środki obrony. Jeżeli, w związku z uchwaleniem planu zagospodarowania przestrzennego, dotychczasowe korzystanie z nieruchomości stało się niemożliwe albo istotnie ograniczone, przysługuje właścicielowi, przy zachowaniu pewnych warunków, żądanie od gminy odszkodowania albo wykupienia nieruchomości.

Inną możliwością obrony jest wniesienie skargi do wojewódzkiego sądu administracyjnego na uchwalony plan. Należy przy tym pamiętać, że skarga powinna być oparta na naruszeniu zasad lub trybu uchwalenia planu, np. plan jest sprzeczny ze studium. To, że jesteśmy niezadowoleni z przeznaczenia nieruchomości zawartego w planie nie jest wystarczającą podstawą do wniesienia skargi.

Można również postulować do organów gminy o zmianę planu zagospodarowania przestrzennego. Jeżeli plan nie był dawno zmieniany, a jest wiele wniosków o jego zmianę, organy gminy mogą przychylić się do tych podań i przystąpić do procedury zmieniającej plan zagospodarowania przestrzennego.

Należy pamiętać, iż nie wszystkie tereny zostały objęte planem zagospodarowania przestrzennego. W sytuacji braku takiego planu, określenie sposobów zagospodarowania terenu następuje w drodze decyzji administracyjnej o lokalizacji inwestycji celu publicznego albo decyzji o warunkach zabudowy.